راوشینکاتی درباره پرداخت‌های بین‌المللی مربوط به ثبت و چاپ مقاله
هر مقاله علمی که برای نویسنده‌اش بی‌نهایت ارزش داشته باشد در مجله‌های معتبر داخلی یا خارجی چاپ خواهد شد. پژوهشگران در مرحله‌ای که مقاله برای انتشار پذیرفته می‌شود یا دانشجویان برای مطالعه و دریافت مقاله‌ها در زمینه‌ای تخصصی باید مبالغی را پرداخت کنند.
برخی نشریه‌ها هزینه را از مولف می‌گیرند و خدمات رایگان به مخاطبان خود ارائه می‌دهند. به این نوع نشریه‌ها از نگاه مولف به‌اصطلاح پولی می‌گویند و از نگاه خواننده دسترسی رایگان! برعکسِ این حالت زمانی است که نشریه هیچ هزینه‌ای بابت چاپ دریافت نمی‌کند اما در عوض حق اشتراک از اعضا می‌گیرد.
در هر صورت، با توجه به محدودیت‌های تراکنش بانکی ناشی از تحریم، انتقال مستقیم وجوه به مقاصد خارجی توسط ایرانیان از طریق درگاه‌هایی مانند پی‌پال و مسترکارت غیرممکن یا بسیار دشوار شده است. ما در این مطلب قرار نیست به معرفی شیوه‌های میانبر یا واسطه‌های پرداخت بپردازیم، بلکه میخواهیم نکاتی را مطرح کنیم که اهالی دانشگاه بیشتر با جزئیات این گونه پرداخت‌ها آشنا شوند.
مقدمه‌ای کوتاه بر کارمزدهای پذیرش و انتشار
وقتی می‌خواهید مناسب‌ترین مجله فارسی را برای چاپ مقاله‌تان پیدا کنید ، نیازی نیست میزان سختی پرداخت را در فهرست معیارهایتان قرار دهید. این کار به‌راحتی و بدون محدودیت از طریق درگاه بانک‌های داخلی انجام می‌شود. اما زمانی که به سراغ نشریه‌های خارجی برای چاپ مقالۀ ترجمه‌شده خود به انگلیسی می‌روید، با طیف گسترده‌ای از مجلات با ضریب تأثیر بالا روبرو می‌شوید که از مولفان کارمزدهایی بابت خدمات مخلتف درخواست می‌کنند. این هزینه‌ها معمولاً از سوی چه نوع مجله‌هایی دریافت می‌شود؟ در چه شرایطی و چرا؟
قبل از هر چیز باید گفت طبقه‌بندی نشریات به پولی و رایگان برای مولف چندان دقیق نیست. امکان دارد نشریه‌ای که از مخاطبانش حق اشتراک می‌گیرد از مولفان هیچ کارمزدی بابت انتشار دریافت نکند، اما در عوض از راههای دیگری خرج‌ترانشی کند؛ مانند هزینه‌های ویراستاری، ممیزی در هیئت‌تحریریه، بازخوانی تخصصی و سایر مراحل موجود در فرایند انتشار. البته مجله‌های بزرگ از طریق سطح دسترسی خواننده به دسته‌های کیفی محتوا و تبلیغات در صفحه‌ها نیز کسب درآمد می‌کنند.
در هر حال، انتشار مقاله‌ها اغلب بدون هزینه نمی‌ماند، حتی در مواردی که به‌اصطلاح رایگان و آزاد فرض می‌شوند. برخی مجله‌ها در شرایط خاصی تخفیف می‌دهند و نیازی نیست کل مبلغ پایه را پرداخت کنید. برای مثال شاید از عضویت در انجمنی خاص امتیاز بگیرید یا حتی وضعیت اقتصادی کشوری که در آن تحصیل می‌کنید! این موقعیت‌ها گاهی تا نود درصد هزینه‌های انتشار یک مقاله را پوشش می‌دهند.
مطلب مرتبط: 5+5 گنجینه آنلاین برای دریافت مقاله انگلیسی رایگان
رایج‌ترین کارمزدهای چاپ مقاله
هزینه‌هایی که مولف باید در این فرایند پرداخت کند به دو مرحله پیش از انتشار و پس از انتشار تقسیم می‌شود. توجه داشته باشید که تمام دامنه‌های قیمتی که اینجا اشاره می‌شوند بر اساس تحقیقی مقطعی بوده و به مرور زمان تغییر می‌کند، بنابراین برای اطلاعات به‌روزشده به وبسایت رسمی نشریات مراجعه کنید.
کارمزدهای پیش از انتشار شامل پذیرش مقاله و عضویت در نشریه می‌شود. فرقی نمی‌کند، هر دو مجله‌های آزاد و اشتراکی امکان دارد کارمزدی بین 50 تا 25 دلار هنگام پذیرش نسخه اولیه مقاله بگیرند تا دستمزد اعضای تحریریه و بازخوان‌ها را تأمین کنند.
از دیدگاه مولف شاید این کارمزدهای اضافی کمی زننده به نظر برسد، چون مجله‌هایی با ضریب تأثیر پایین‌تر وجود دارند که چنین هزینه‌هایی تحمیل نمی‌کنند. از دیدگاه رقابتی می‌توان ادعا کرد که همین کارمزدها باعث می‌شود که احتمال پذیرش افزایش یابد چون افراد کمتری برای مقایسه با شما وجود دارند. همین در نهایت فرایند انتشار را تسریع می‌کند و با معطلی شکنجه‌وار در مجله‌های دیگر برخورد نخواهید کرد. قاعدۀ کلی حکم می‌کند که کیفیت مجله‌های پولی از لحاظ محتوای علمی بالاتر است، زیرا نویسندگانی حاضر می‌شوند کارمزدهای اولیه را پرداخت کنند که به اندازۀ کافی کهنه‌کار هستند و به پذیرش مقاله خود اطمینان دارند. مجله‌های رایگان بطور معمول مقاله‌ها را سرسری مرور می‌کنند و این امکان وجود دارد که هیچ توضیحی در نامۀ رد کردن کار شما نیاید.
عضویت در نشریه‌ها بطور معمول به درد مولفان حرفهای و تمام‌وقت می‌خورد که یکبار برای همیشه پرداخت می‌شود (100 تا 350 دلار) و دیگر نیست برای هر مقاله بطور جداگانه کارمزدهای اولیه داده شود. برخی نشریه‌ها از مولفان درخواست می‌کنند که بازخوانی مقاله‌های دیگران را انجام دهند تا حق عضویت جبران شود.
هزینه‌های پس از انتشار به چاپ کاغذی رنگی و پردازش محتوا مربوط می‌شود. برخی نشریه‌های سنتی که بصورت آنلاین در دسترس نیستند اغلب بین 100 تا 250 دلار بابت هزینه چاپ مقاله دریافت می‌کنند. در مقابل، نشریه‌های آنلاین تنها برای آماده‌سازی و صفحه‌آرایی متن در قالب دیجیتال مبلغی دریافت می‌کنند. همیشه باید حواستان باشد مجله‌های سود‌اگر با نرخ پذیرش پایین در برخی مواقع رایگان هستند اما پس از انتشار مقاله از شما بابت فرایندهای نگهداری و پردازش محتوا مبالغ بالایی درخواست می‌کنند. بنابراین نسبت به علائم دردسرساز بی‌اهمیت نباشید و مطمئن شوید مجله‌ای که در نظر دارید در فهرست‌های معتبر درج شده است.
نسخه‌برداری از این مطلب همراه با ذکر منبع مانعی ندارد.
مطلب مرتبط: ده دانشگاه برتر جهان برای ادامه تحصیل – قسمت چهارم
راوشید
راوشید
راوشید
راوشید
راوشید
راوشید
راوشید
RAVSHID